Autochtoon
Van de totale populatie inheemse boom- en struiksoorten van Nederland is nog geen 3% autochtoon. Zij zijn door menselijke handelingen verdwenen uit ons landschap. Sinds enkele decennia wordt zaad van deze soorten in een levende genenbank opgekweekt om het voortbestaan te garanderen. Hierdoor is het mogelijk om autochtone bomen en struiken weer in het landschap te herintroduceren.
Autochtone bomen en struiken zijn van hoge waarde voor de natuur in Nederland. Naast dat deze soorten in cultuurhistorische elementen als houtwallen, hakhout en vlechtheggen voorkomen, brengen zij een hogere genetische diversiteit met zich mee. Deze bomen en struiken hebben zich na de laatste ijstijd in Nederland op natuurlijke wijze gevestigd en verjongd.
Doordat autochtone populaties vanouds in Nederland groeien hebben zij sinds de ijstijden meer dan tienduizend jaar van evolutie en genetische selectie achter de rug. Hierdoor zijn zij beter aan Nederlandse bodem- en klimaatomstandigheden aangepast, zijn ze ziekteresistenter en hebben zij een hogere biodiversiteit dan inheemse bomen- en struiken met een herkomst buiten Nederland.
Bron: Maes, B., Bastiaens, J., Brinkkemper, O., & Deforce, K. (2013). Inheemse bomen en struiken in nederland en vlaanderen: Herkenning, verspreiding, geschiedenis en gebruik. Amsterdam: Boom uitgevers.