Alweer zo’n 25 jaar geleden lanceerde we het project ‘Dorpen in het Groen’. De ene na de andere gemeente besloot het laagdrempelige en effectieve concept te omarmen. In elke gemeente of dorp heeft het project een eigen naam.
Dorpen in het Groen werken als een zwaan-kleef-aan: steeds meer inwoners in het buitengebied haken aan en planten inheemse struiken en bomen. Wat is het succes van deze werkwijze met inwoners? Nieuwe Veluwe schreef een artikel over deelnemer Alexandra Bos aan het beplantingsproject ‘Brummen in het Groen’.
Dit jaar was in de gemeente Brummen het buurtschap Tonden aan de beurt. 26 boeren en buitenlui haakten met het ‘Brummen in het Groen’. Zo ook Alexandra Bos Eyssen. Bijna een jaar woont Alexandra inmiddels met haar gezin in Tonden. Alexandra is blij met het plantproject. Hun erf en paardenwei kan wel wat aankleding gebruiken. Nadat ze zich had aangemeld, kwam SLG-adviseur Birgit Jilisen bij haar langs om samen een landschapsplan te maken. Op basis van oude kaarten van het gebied en kennis over het cultuurhistorische broekontginningslandschap kwam er een plan voor de aanplant van landschapselementen die passen bij de streek. Er is ook ruimte voor persoonlijke wensen, zolang die maar stroken met het lokale landschapsverhaal.
Het landschapsplan zorgt ervoor dat de aanplant van nieuwe landschapselementen verantwoord gebeurt en de landschappelijke kwaliteit versterkt.
Het erfbezoek van de SLG-adviseur aan het erf van Alexandra leverde een landschapsplan op met een 45 meter lange knip- en scheerheg voor de boerderij, een 110 meter lange struweelhaag langs de paardenwei en in de weide drie solitaire bomen. De zomer- en winterlinde en tamme kastanje wil ze graag om de dieren schaduw te geven. Het plan wordt gecompleteerd met een paar hoogstamfruitbomen en langs de oostelijke erfgrens een rij knotbomen. Alexandra waardeert het beplantingsplan en alle adviezen die ze daarbij kreeg om zo het goede te kunnen doen voor de streek. En doordat het plantgoed voor een aantrekkelijke prijs door de gemeente ter beschikking wordt gesteld, wordt de uitvoering betaalbaar. ‘Dit konden we niet laten lopen’, zegt zij dan ook.
Met behulp van vrienden zette Alexandra al het groen in de grond.‘ We kregen het advies om de soorten door elkaar te planten, maar wel van elke soort drie tegelijk. Dan hebben ze minder last van concurrentie van naastgelegen soorten.’ Dit soort plant- maar ook verzorgingsinstructies krijgen de deelnemers om ervoor te zorgen dat de aanplant zorgvuldig gebeurt. Niet elke deelnemer heeft veel ervaring met dit soort werkzaamheden. Dat geldt zeker voor Alexandra en haar vrienden. Als ze nog meer ondersteuning nodig hebben, kunnen ze op deze website aanvullende informatie vinden en webinars bijwonen, bijvoorbeeld over de ‘kraamzorg’ voor hun geplante bomen en struiken.
Dorpen in het Groen heeft een zwaan-kleeft-aan-effect. We zien hoe langer een project in een gemeente loopt, hoe meer mensen er aanhaken.
Je zou verwachten dat na jaren ‘Dorpen in het Groen’ het animo afneemt. Niets is minder waar, zegt projectleider Robbin Buitink die overzicht over alle projecten heeft. ‘We zien juist dat hoe langer een project in een gemeente loopt, hoe meer mensen er aanhaken. Binnen elke gemeente doen we elk jaar een ander dorp of buurtschap aan, we zijn net een rondtrekkende karavaan. Na zes of zeven jaar zijn we rond en komen we terug bij het eerste dorp en herkennen al veel mensen ons project. Sommigen willen graag nog eens meedoen en anderen haken aan, omdat het de vorige keer niet uitkwam of omdat ze hebben gezien hoe mooi de landschapselementen bij de buren uitpakken. ‘Dorpen in het Groen’ heeft echt een zwaan-kleef-aan-effect. Voor de broodnodige verbetering van het landschap blijft het daarom belangrijk om door te gaan.’
Wil je het hele artikel met Alexandra lezen? En ook meer weten over de succesvolle werkwijze van Dorpen in het Groen en over Elke Brummenaar een Boom? Lees het artikel in Nieuwe Veluwe.